وقتي از مادر متولد شدم ..صدايي در گوشم طنين انداخت كه بعد از اين با تو خواهم بود . بهش گفتم تو
كيستي؟ گفت :غم! فكر كردم غم عروسك ي خواهد بود كه من بعدها با اون باز ي خواهم كرد . ولي بعدها
فهميدم!! كه من عروسكي هستم در داستان غم.


اگر روز ي مردم تابوتم را سياه كنيد تا همه بدانند سياه بخت بودم . بر روي سينه ام تكّه يخ ي بگزاريد تابه جا ي معشوقم برايم گريه كند . چشمانم را باز بگزاريد تا همه بدانند چشم انتظار معشوقم بودم .وآخرين خواسته ي من از شما اينكه دستانم را ببنديد تا همه بدانند خواستم ولي نتوانستم


به كوه گفتم عشق چيست؟ لرزيد . به ابر گفتم عشق چيست؟باريد . به باد گفتم عشق چيست؟ وزيد . به
پروانه گفتم عشق چيست؟ ناليد . به گل گفتم عشق چيست؟ پرپر شد . و به انسان گفتم عشق چيست؟
اشك از ديدگانش جاري شد و گفت؟ ديوانگيست!!!


مي رسد روزي كه بي من روزها را سر كني... مي رسد روزي كه مرگ عشق را باور كني...
مي رسد روزي كه تنها در كنار عكس من قصهء عشق كهنه ام را مو به مو از بر كني...



چقدر سخته به کسی که تمام عشقتو ازت دزدید وبه جاش یه زخم همیشگی روبه قلبت هدیه داد زل بزنی وبه جایی اینکه لبریز از کینه ونفرت باشی

حس کنی هنوزم دوسش داری ۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰؟؟؟؟!!!!

چقدر سخته باز به دیواری تکیه بدی که یه بار زیر آوار غرورش همه وجودت له شد ....؟!

چقدر سخته ساعتها تو خیالت باهاش حرف بزنی اما وقتی دیدیش هیچ چیز جز سلام نتونی بگی ...؟!

چقدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه هاتو خیس کنه اما مجبورباشی بخندی تا نفهمه هنوزم دوسش داری....

چقدر سخته گل آرزو هاتو توباغ دیگه ببینی وهزار بار خودتو بشکنی واون وقت آروم زیر لبت بگی

باغچه ی نو مبارک


ye nokteye mohem :man na ashegham na shekast khordam faghat az matalebe ghamghin khosham miyad hamin pas soal nakonid